-
1 kołnierz
kołnierz płaszcza Mantelkragen m;kołnierz marynarski Matrosenkragen m -
2 kołnierz
m 1. (część ubrania) collar- kołnierz marynarski/szalowy/wykładany a sailor/shawl/turn-down collar- palto z futrzanym kołnierzem a coat with a fur collar- postawić kołnierz płaszcza to turn up the collar of one’s coat- chwycić kogoś za kołnierz to grab sb by the collar- krople deszczu wpadały mu za kołnierz raindrops were trickling down his neck- kot z białym kołnierzem a cat with a white ruff3. Techn. flange, collar- kołnierz masztu a mast coat- kołnierz stalowy do rur a steel pipe flange* * *-a; -e; gen pl -y; m(koszuli, płaszcza) collar; ( krój przy szyi) neck, TECH flange* * *miGen. -a1. ( część ubrania) collar; kołnierz marynarski sailor collar; kołnierz ortopedyczny med. orthopedic collar; ktoś nie wylewa za kołnierz żart. sb enjoys a drink.2. (= krój przy szyi) neck.3. zool., orn. collar.4. mech. collar; kołnierz masztu żegl. mast coat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kołnierz
-
3 kołnierz
-
4 kołnierzyk
m dim. (small) collar- kołnierzyk bluzki/koszuli a blouse/shirt collar- kołnierzyk usztywniony/wykładany a stiff/turn-down collar- krochmalony kołnierzyk a starched collar- numer kołnierzyka a collar size- spinka do kołnierzyka a collar stud- zapiąć/rozpiąć kołnierzykk to fasten a. do up/unfasten a. undo one’s collar* * ** * *miGen. -a (small) collar.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kołnierzyk
См. также в других словарях:
kołnierz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a, lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ubrania, jego wykończenie przy szyi, mające funkcję ozdobną bądź ochronną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kołnierz koronkowy. Kołnierz z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołnierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wykończenie ubrania przy szyi» Aksamitny, koronkowy, karakułowy kołnierz. Kołnierz okrągły, prosty, szalowy, wykładany. Kołnierz marynarki a. od marynarki. Kołnierz u koszuli. Palto z futrzanym kołnierzem. Chwycić,… … Słownik języka polskiego
wywijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wywijaćam, wywijaća, wywijaćają, wywijaćany {{/stl 8}}– wywinąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wywijaćnę, wywijaćnie, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęli, wywijaćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kołnierzyk — m III, D. a, N. kołnierzykkiem; lm M. i zdr. od kołnierz (zwykle w zn. 1) Miękki, sztywny kołnierzyk. Kołnierzyk koszuli. Kołnierzyk od koszuli, u koszuli. Suknia z białym kołnierzykiem. Rozpiąć kołnierzyk … Słownik języka polskiego
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
kołnierzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kołnierz zwykle w zn. 1.: Kołnierzyk koszuli, u bluzki. Biały, czerwony kołnierzyk.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}biały kołnierzyk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień